کوه چون سنگ بود تنها شد
یا چون تنها بود سنگ شد !
من که نه سنگ بودم نه کوه ...
من چرا تنها شدم ؟
هرگز فراموش نخواهم کرد که
برای به دست آوردنت دلی را به دریا زدم
که از اب واهمه داشت...